De opkomst viel tegen mede omdat de excursie samenviel met een liefhebbersdag in het Zoölogisch Museum te Amsterdam. Ik wist niet dat deze dagen zo populair zijn bij onze groep. Uiteindelijk waren de volgende personen present: Henk Oudenhoven, Geert Bode, Fons Leenhouwers (collega van het werk uit Son), Wim van Egmond (kunstenaar uit Rotterdam), Liesbeth en ondergetekende. Het beloofde warme weer bleef helaas uit, door de bewolking bleef het koud niet alleen voor ons maar ook voor de insecten en spinnen die we zo graag wilden ontmoeten.
We hebben een wandeling rondom het Oud Meer gemaakt. 's Zondags kan het hier erg druk zijn maar vandaag viel dat reuze mee. Met kloppen, slepen, en zeven probeerden we wat insecten te verzamelen. Dat lukte ook wel maar spectaculaire vangsten bleven uit. Liesbeth wist een Nachtwolfspin (Trochosa terricola) te vangen die verlamd was door een spinnendoder. Zij wist ook een vangbuis bloot te leggen van een Mijnspin (Atypus affinis). Deze soort staat als zeldzaam te boek maar dat geldt niet voor de streken rondom Eindhoven. Je moet wel weten waar je hem zoeken moet. Uiteraard hebben we ook kevers gevangen maar dat waren Zwartlijven volgens Henk. En we zagen de vangkuiltjes van de Mierenleeuw onder overhangende zandkantjes.
Het gemis aan insecten werd voor een deel gecompenseerd door interessante vogels die we zagen: Dodaards, Krakeenden, Canadese ganzen (broedend!), Grauwe ganzen, Kuifeend, Tafeleend, Wintertaling, Boompiepers en als klap op de vuurpijl een koppeltje Geoorde futen. We ontmoetten ook een groep mensen die zich verdiepten in de paranormale vaardigheid om wateraren op te sporen d.m.v. wichelroeden. De cursusleider probeerde mij zo'n wateraar te laten voelen wat jammer genoeg mislukte. Volgens hem spelen wateraren een belangrijke rol voor dieren die deze wel kunnen waarnemen. Ze schijnen deze aren zoveel mogelijk te mijden.
Wim van Egmond was speciaal uit Rotterdam, anderhalf uur rijden, naar Son gekomen om insecten te kunnen fotograferen en om watermonsters te verzamelen. Macrofoto's hebben het grote nadeel dat de scherptediepte ervan zeer beperkt is. Er bestaan computerprogramma's waarmee je uit een serie foto's een foto kunt samenstellen die wel een grote scherptediepte heeft. Wim werkt met heliconfocus, een programma van Russische makelij en haalt daar prachtige resultaten mee zoals je kunt zien in de diaserie op onze IWG website. Ondanks de lange winter zagen we veel teken. Wim heeft er voor ons eentje gefotografeerd. Voor het overige oeuvre van Wim verwijs ik graag naar zijn website: micropolitan.org.
Ondanks de kou en de matige opkomst dus toch een geslaagde excursie!
--Piet